มวลมนุษย์ผู้เปรื่อง ปรีชา เชี่ยวแฮ
เพราะใคร่ใฝ่ศึกษา สิ่งรู้
รู้กิจผิดชอบหา เหตุสอด ส่องนา
นี่แหละบุคคลผู้ เพียบด้วยความเจริญ
มวลผู้ชูปรีชา เสาะวิทยาไม่ห่างเหิน
ผิดชอบกอบไม่เกิน รู้ดำเนินตามเหตุผล
ชื่อว่าปรีชาดี ผิดชอบมีพิจารณ์ยล
ผู้นั้นจักพลันดล พิพัฒน์พ้นจักพรรณนา
ควรเราผู้เยาว์วัย จงใฝ่ใจการศึกษา
อบรมบ่มวิทยา ปรุงปรีชาให้เชี่ยวชาญ
ขั้นนี้จักชี้ว่า มีปัญญาไม่สมฐาน
ต้องหัดดัดสันดาน กอบวิจารณ์ใช้ปัญญา