O amido foi a fonte de carbono quep

O amido foi a fonte de carbono que
promoveu maior crescimento da colônia do fungo
(Tabela 1), constituindo-se na fonte mais adequada,
pois, com apenas nove dias de cultivo, as hifas de B.
euphorbiae quase haviam atingido a borda da placa
de Petri, fato que limitou o crescimento a partir de então.
Até o nono dia de cultivo o crescimento do fungo
obtido em presença de maltose, sacarose e glicose não
diferiu estatisticamente. A partir, do 12o dia, iniciou-se
diferenciação no crescimento, destacando-se maltose
e sacarose como as fontes mais promissoras, e no 21o
de cultivo, sacarose promoveu maior crescimento do
fungo.Não foi verificada diferença estatística na
produção de conídios de B. euphorbiae obtida nos
tratamentos contendo amido, sacarose, glicose, maltose
e lactose (Tabela 2), mas o amido é, provavelmente, a
fonte mais favorável, pois estimulou acentuadamente
a esporulação. Esse fato, aliado aos resultados de
crescimento, sugere que B. euphorbiae tenha boa
capacidade de desdobrar amido como fonte de
carbono, produzindo diversas amilases.Segundo CARLILE & WATKINSON (1994),
muitos fungos utilizam glicose como fonte de carbono,
porém, vários outros açúcares podem ser aproveitados.
O amido foi a fonte de carbono que proporcionou
crescimento mais rápido de A. brassicae e A. raphani
(TABER et al, 1968). Helminthoporium orysae Breda
de Haan pode utilizar frutose, arabinose, sacarose,
maltose e amido como fontes de carbono (DIAZ, 1995).
MONTEIRO (1988) verificou que glicose e amido
favoreceram o crescimento de Metarhizium anisopliae
(Metsch.) Sorok. e Beauveria bassiana (Bals.) Vuill.,
enquanto glicose e sacarose foram as fontes de
carbono mais adequadas para o crescimento e a
esporulação de Paecilomyces marquandii (Masse)
Hughes. Glicose, manitol e sacarose foram as melhores
fontes de carbono para crescimento e esporulação de
Verticillium fungicola (Pruess) Hassebrauk
(COETZEE & EICKER, 1991). BARBOSA et al. (2002)
verificaram que o melhor crescimento e a esporulação
do isolado JAB 02 de Verticillium lecanii
(=Lecanicillium lecanii Zare e Gams) foram obtidos
em meio contendo lactose e, para JAB 45, o meio
contendo glicose foi o mais favorável.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนส่งเสริมการเจริญเติบโตมากขึ้นของโคโลนีเชื้อรา(ตารางที่ 1), และ ใน แหล่งที่เหมาะสมมีเพียง 9 วันของการเพาะปลูก hyphae ของบีeuphorbiae เกือบได้ถึงขอบของคณะกรรมการจานเพาะเชื้อ ความจริงที่จำกัดการเจริญเติบโตหลังจากนั้นจนถึงวันเก้า culturing การเติบโตของเชื้อรารับในต่อหน้าของ maltose ซูโครสและกลูโคสไม่ได้แตกต่างทางสถิติ จาก วันที่ 12เจริญเติบโตสร้างความแตกต่าง รวม maltoseและซูโครส เป็นแหล่งว่า และ 21ส่งเสริมการเจริญเติบโตมากขึ้นของซูโครสเชื้อรา ไม่แตกต่างทางสถิติพบในผลิต conidia euphorbiae เกิดที่ได้รับในการรักษาประกอบด้วยแป้ง ซูโครส กลูโคส maltoseแล็กโทส (ตาราง 2), แต่แป้งเป็นคงดีมากแหล่งที่มา เพราะมันถูกกระตุ้นอย่างรวดเร็วsporulation ความจริง รวมกับผลลัพธ์ของเจริญเติบโต แนะนำ euphorbiae ที่เกิดได้ดีความสามารถในการแฉเป็นแหล่งของแป้งคาร์บอน ผลิต amylases หลาย ตาม CARLILE & WATKINSON (1994),เชื้อราจำนวนมากใช้กลูโคสเป็นแหล่งคาร์บอนอย่างไรก็ตาม น้ำตาลหลายอื่น ๆ สามารถใช้แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนที่มาเจริญเติบโตเร็วของ a. brassicae และอ. raphani(TABER et al., 1968) Helminthoporium orysae ได้แก่สามารถใช้ de Haan ฟรักโทส arabinose ซูโครสmaltose และแป้งเป็นแหล่งคาร์บอน (ดิแอซ 1995)Monteiro (1988) พบว่าน้ำตาลกลูโคส และแป้งปลอดการเติบโตของ Metarhizium anisopliae(Metsch) Sorok และ Beauveria bassiana (Bals) Vuill.,ขณะที่น้ำตาลกลูโคสและซูโครส แหล่งมาของคาร์บอนสำหรับการเติบโตที่เหมาะสมที่สุด และsporulation Paecilomyces marquandii (Masse)ฮิวจ์ส กลูโคส mannitol และซูโครสได้ดีสุดแหล่งคาร์บอนสำหรับการเจริญเติบโตและ sporulation ของVerticillium fungicola (Pruess) Hassebrauk(คูตซี & EICKER, 1991) BARBOSA et al. (2002)ตรวจสอบที่เจริญเติบโตที่ดีสุดและ sporulationแยกต่างหากจาก Verticillium lecanii 02 JAB(= Lecanicillium lecanii Zare และ Gams) ได้รับในสื่อที่ประกอบด้วยแล็กโทส และ เหน็บ 45ประกอบด้วยกลูโคสได้ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนที่การส่งเสริมการเจริญเติบโตที่มากขึ้นของอาณานิคมของเชื้อรา
(ตารางที่ 1)
เป็นแหล่งที่เหมาะสมที่สุดเพราะมีเพียงเก้าวันของวัฒนธรรมเส้นใยของบี
euphorbiae ได้ถึงเกือบขอบของคณะกรรมการ
Petri เป็นความจริงที่ว่า จำกัด การเจริญเติบโตนั้นไม่นาน. โดยวันที่เก้าของการเจริญเติบโตของเชื้อราวัฒนธรรมที่ได้รับในการปรากฏตัวของมอลโตสซูโครสและกลูโคสไม่ได้แตกต่างกันทางสถิติ จากวันที่ 12 เริ่มความแตกต่างในการเจริญเติบโตและไฮไลท์มอลโตสและซูโครสเป็นแหล่งที่มีแนวโน้มมากที่สุดและในวันที่ 21 ของการเพาะปลูก, การส่งเสริมการเจริญเติบโตของอ้อยมากขึ้นfungo.Nãoก็สังเกตเห็นความแตกต่างทางสถิติในการผลิตสปอร์B . ได้รับ euphorbiae ในการรักษาที่มีแป้งน้ำตาลซูโครสกลูโคสมอลโตสและแลคโตส(ตารางที่ 2) แต่แป้งน่าจะเป็นแหล่งที่ดีที่สุดเพราะเห็นได้ชัดกระตุ้นสร้างสปอร์ ความจริงเรื่องนี้ร่วมกับผลของการเจริญเติบโตให้เห็นว่า euphorbiae บีดีมีความสามารถในการปรับใช้แป้งเป็นแหล่งของคาร์บอนผลิตหลายamilases.Segundo คาร์ไลล์และ Watkinson (1994), เชื้อราหลายใช้กลูโคสเป็นแหล่งคาร์บอนแต่อีกหลายคน น้ำตาลสามารถนำมาใช้. แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนที่ให้เติบโตเร็วที่สุดและเอเอ brassicae raphani (TABER, et al, 1968) Helminthoporium orysae Breda de Haan อาจจะใช้ฟรุกโตส, อราบิโน, saccharose, มอลโตสและแป้งเป็นแหล่งคาร์บอน (DIAZ, 1995). Monteiro (1988) พบว่าระดับน้ำตาลและแป้งส่งเสริมการเจริญเติบโตของMetarhizium anisopliae (Metsch.) Sorok และ Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. ในขณะที่กลูโคสและซูโครสเป็นแหล่งคาร์บอนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเจริญเติบโตและสร้างสปอร์ของPaecilomyces marquandii (Masse) ฮิวจ์ส แมนนิทอลกลูโคสและซูโครสได้ดีที่สุดแหล่งคาร์บอนสำหรับการเจริญเติบโตและสร้างสปอร์ของVerticillium fungicola (Pruess) Hassebrauk (Coetzee และ Eicker, 1991) แป et al, (2002) พบว่าการเจริญเติบโตที่ดีที่สุดและสร้างสปอร์ที่แยก JAB 02 Verticillium lecanii (= Lecanicillium lecanii จนผ่านและ Gams) ที่ได้รับในระดับปานกลางที่มีแลคโตสและJAB 45 ขนาดกลางที่มีน้ำตาลกลูโคสเป็นที่นิยมมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แป้งมันสำปะหลังเป็นแหล่งคาร์บอนที่
เลื่อนมากขึ้นการเจริญเติบโตของอาณานิคมของเชื้อรา
( ตารางที่ 1 ) เป็นแหล่งที่มามากที่สุดเพียงพอ
เพราะมีเพียงเก้าวันของการเพาะปลูก เส้นใยของ B .
euphorbiae เกือบถึงขอบจาน
จานเพาะเชื้อซึ่งจำกัดการเติบโตจากจากนั้น จนกระทั่งวันที่ 9 : การเติบโตของเชื้อรา
ได้รับในการแสดงตนของน้ำตาล .ซูโครสและกลูโคส
แตกต่างกันทางสถิติ จาก 12 วัน เราเริ่ม
ความแตกต่างในการเจริญเติบโต เช่น ซูโครส มอลโตส และเป็นแหล่งที่มีแนวโน้มมากที่สุด

และใน 21 การส่งเสริมการเจริญเติบโตของซูโครสมากกว่า
o n Fungo ฮัล พบว่าแตกต่างกันในการผลิต Con Dios B .

euphorbiae มาร์ตินได้รักษาที่มีปริมาณแป้ง ซูโครส กลูโคส , มอลโตส
และแล็กโตส ( ตารางที่ 2 ) แต่แป้งที่อาจเป็นแหล่งที่ดี

การกระตุ้นอย่างรวดเร็วมากที่สุด ดังนั้น ข้อเท็จจริงนี้ รวมกับผลของการบ่งบอกว่า พ. euphorbiae

เก่งสามารถคลี่แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนของ
ผลิตกลุ่ม พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยต่างๆ ตาม& Watkinson คาร์ไลล์ ( 1994 หลายรา ใช้กลูโคสเป็นแหล่งคาร์บอน ) ,
,
แต่น้ำตาลหลาย ๆสามารถใช้ แป้งเป็นแหล่งคาร์บอนที่ให้
การเจริญเติบโตได้เร็วขึ้นของ คนและ raphani
( ราคา et al . , 1968 ) helminthoporium orysae เบรดา
เดอฮานสามารถใช้น้ำตาล arabinose , มอลโตสฟรุกโตส ซูโครส และแป้งเป็นแหล่งคาร์บอน (
Diaz , 1995 ) .
มอนเตโร่ ( 2531 ) กล่าวว่า น้ำตาลและแป้ง
พวกเขาได้รับการสนับสนุนการเจริญเติบโตของเชื้อรา Metarhizium anisopliae
( metsch ) sorok . แล้วบิวเวอเรียบาเซียน่า ( bals ) vuill ในขณะที่กลูโคสและซูโครสเป็นแหล่งคาร์บอนมากขึ้น

เหมาะสำหรับการเจริญเติบโตและการ marquandii Paecilomyces

( มวล ) ฮิวส์ กลูโคส และซูโครส 5 ดีที่สุด
แหล่งคาร์บอนสำหรับการเจริญเติบโตและการจำแนกชนิด fungicola (

hassebrauk พรูส )( โค& eicker , 1991 ) บาโบซ่า et al . ( 2002 ) พบว่า การเติบโตดีที่สุด

ของแยกกระทุ้ง 02 ของจำแนกชนิด lecanii
( = lecanicillium lecanii zare และ Gams ) ที่ได้รับในอาหารที่มีแลคโตสและ

แย๊บ 45 , กลางที่มีน้ำตาลกลูโคสเป็นดีที่สุด