Fig. 2a clearly shows both turbidit

Fig. 2a clearly shows both turbidity and soluble oxalate content of the extract were sensitive to pH of the extract. The starting extract contained considerable amounts of oxalate ions (249.1 μg mL−1), confirming the acidic extraction of oxalates from the material. Turbidity of the extract increased as pH increased from 1.5 to 4.0, thereafter, it tended to be constant. In contrast, the soluble oxalate level decreased as pH increased from 1.5 to 4.5, and it leveled off despite further increased the pH. Moreover, the lowest oxalate level was obtained at pH 4.5, which corresponded to the highest turbidity. These results suggested the increase in turbidity of the extract was related to the amount of insoluble oxalate salts formed with increasing pH. It was observed that both the turbidity and oxalate level (72.9 μg mL−1) remained constant when pH was greater than 4.0, an indicative of the maximum formation of insoluble oxalates. The residue oxalates of the pH-adjusted extract suggested that the pH-adjustment was unable to completely eliminate the presented oxalates.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 2a ชัดเจนแสดงความขุ่นและเนื้อหาออกซาเลตละลายของสารสกัดมีความไวต่อค่า pH ของการดึงข้อมูล สารสกัดเริ่มต้นประกอบด้วยจำนวนประจุออกซาเลต (249.1 μg มล− 1), มากยืนยัน oxalates สกัดกรดจากวัสดุ ความขุ่นของสารสกัดที่เพิ่ม pH ที่เพิ่มขึ้นจาก 1.5 4.0 หลังจากนั้น ก็มีแนวโน้มที่จะคง ในทางตรงกันข้าม ระดับละลายออกซาเลตลดลงค่า pH ที่เพิ่มขึ้นจาก 1.5 4.5 และมันผ่านออกแม้มี pH ที่เพิ่มขึ้นต่อไป นอกจากนี้ ออกซาเลตที่ระดับต่ำสุดที่รับที่ pH 4.5 ที่ corresponded การความขุ่นสูงสุด ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำในการเพิ่มความขุ่นของสารสกัดมีที่เกี่ยวข้องกับจำนวนของเกลือออกซาเลตขึ้นกับค่า pH เพิ่มขึ้น มันถูกพบที่ ระดับความขุ่นของน้ำและออกซาเลต (72.9 μg มล− 1) ยังคงคงเมื่อค่า pH 4.0 การบ่งชี้ของการก่อตัวสูงสุดของ oxalates ละลายมากกว่า สารตกค้าง oxalates ของสารสกัดปรับ pH แนะนำว่า ไม่ oxalates นำเสนอการปรับปรุงค่า pH

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่. 2a แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนทั้งความขุ่นและเนื้อหาออกซาเลตที่ละลายของสารสกัดมีความไวต่อค่า pH ของสารสกัด สารสกัดจากเริ่มต้นที่มีจำนวนมากของไอออนออกซาเลต (249.1 มก. L-1) ยืนยันการสกัดที่เป็นกรดออกซาเลตของจากวัสดุ ความขุ่นที่เพิ่มขึ้นของค่า pH สารสกัดที่เพิ่มขึ้น 1.5-4.0 หลังจากนั้นก็มีแนวโน้มที่จะคงที่ ในทางตรงกันข้ามในระดับที่ละลายน้ำได้ลดลงออกซาเลตที่เพิ่มขึ้นค่า pH 1.5-4.5 และจะทะยานขึ้นไปอีกแม้จะมีค่าพีเอชที่เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังมีออกซาเลตระดับต่ำสุดได้ที่ pH 4.5 ซึ่งสอดคล้องกับความขุ่นสูงที่สุด ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นการเพิ่มขึ้นของความขุ่นของสารสกัดที่มีความสัมพันธ์กับปริมาณของเกลือที่ไม่ละลายน้ำออกซาเลตที่เกิดขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของค่า pH มันได้รับการสังเกต que ทั้งระดับความขุ่นและออกซาเลต (72.9 มก. L-1) ยังคงอยู่อย่างต่อเนื่องเมื่อค่า pH สูงกว่า 4.0 ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ของการก่อตัวสูงสุดของออกซาเลตที่ไม่ละลายน้ำ ออกซาเลตสารตกค้างของสารสกัดจากค่า pH ปรับค่า pH แนะนำ que ปรับไม่สามารถกำจัดได้อย่างสมบูรณ์ที่นำเสนอออกซาเลต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 2A แสดงให้เห็นชัดเจนทั้งปริมาณความขุ่นและปริมาณสารออกซาเลตต่อ pH ของสารสกัด เริ่มต้นที่สกัดได้มีจํานวนมากของตไอออน ( 249.1  μ G ทำไมมล− 1 ) ยืนยันการสกัดกรดของส่วนผสมจากวัตถุดิบ ความขุ่นสารเพิ่มความเป็นกรดเพิ่มขึ้นจาก 1.5 ถึง 4 หลังจากนั้นก็มีแนวโน้มที่จะคงที่ ในทางตรงกันข้ามระดับออกซาเลตละลาย เมื่อ pH เพิ่มขึ้นจาก 1.5 - 4.5 และจะเริ่มคงที่ แม้จะมีเพิ่มขึ้น ค่า pH และระดับออกซาเลตได้สุดที่ pH 4.5 ซึ่งตรงกับความขุ่นสูงสุด อัตราการเพิ่มขึ้นของความขุ่นสารสกัดมีความสัมพันธ์กับปริมาณของเกลือที่ไม่ละลายน้ำ ออกซาเลตก่อตัวเพิ่มปร .พบว่าทั้งระดับความขุ่นและออกซาเลต ( ส่วนใหญ่ μ G − 1  มิลลิลิตร ) คงที่ เมื่อ pH มากกว่า 4.0 , จํานวนของการพัฒนาของส่วนผสมของน้ำสูงสุด . ส่วนที่เหลือของส่วนผสมสารสกัดปรับ pH พบว่าการปรับค่าพีเอช ไม่สามารถที่จะสมบูรณ์กำจัดนำเสนอส่วนผสม .